Fai máis ou menos un ano

Se vedes no arquivo deste blog, veredes que foi aberto no 2006. Foi un pequeno experimento, que me creou Beni (todo un experto na informática) para que falase do noso equipo o Areas Fútbol Sala. Claro o invento viume grande e en dúas ou tres semanas deixenno de lado.

Foi precisamente o 6 de marzo de fai un ano, cando decidimos retomalo agora a medias entre os dous e tentar que tivera continuidade. Acordamos seguir falando algo do fútbol sala, pero sobre todo centrarnos en actividades e sitios na nosa parroquia Areas, e do noso Concello Ponteareas, pero sen deixar de publicar calquera cousa que nos parecese ocurrente ou orixinal. E niso estamos nestes momentos.

En total foron 170 post que deron para moito, dende aquel primeiro que publicara Beni, sobre o conxuro da queimada, que escomenzaba así:

"Como se pode adiviñar polo escudo do "Areas Fútbol Sala" somos bastante aficionados a farra, e sobra decir que soemos facer de cando en vez algunha cea; o que me trae a memoria "a queimada", a bebida alcohólica típica de Galicia para despois dunha boa comida quecer a gorxa. Moi pouca xente sabe o conxuro, así que me parece boa idea transcribilo:

MOUCHOS, CORUXAS,
SAPOS E BRUXAS
DEMOS, TRASNOS E DIAÑOS
ESPRITOS DAS NEVOADAS VEIGAS... "

Pasando por aquelas famosas pontes de paso, tamén da súa creación, que ían tanto de unha ponte enxebre, perigosa, ou tolerante, ata unha ponte de pracer, esta última xerou boas risas.

Intentamos non deixar de plasmar os actos que pasaban na parroquia como festas, feiras, papatorias, etc. e penso que máis ou menos o logramos, aínda que nos quedan moitas cousas pendentes, que xa irán caíndo. Así tamén nos aseguramos a continuidade durante (espero) polo menos un aniño máis.

Que me deixa de ledicia este invento? Pois todo positivo, por un lado descubrir esta pequena vena periodística que tiña escondida e que me leva a mostrar o que me interesa, por outro poder coñecer as opinións doutras xentes que tamén usan os seus blogs para o mesmo, e sobre todo saber que alguén te le e lle interesa o que fas.

Teño algo que agradecer? Pois claro, a Beni por suposto, sei que non lle gusta que lle boten flores, pero gracias a él isto existe, el segue empeñado en que este blog sexa soamente meu, pero para min segue pertencendo ós dous, e sei que vai seguir colaborando conmigo. Pero se teño que agradecer a alguén, sobre todo é ós que me ledes e comentades, sen vos o millor xa estaría aburrido.

Neste ano, collín a costumbre de andar coa miña cámara enriba e estar atento a calquera situación que poidera plasmar, deixovos aquí algunhas fotos que temos publicado e me gustaron especialmente.