viernes, 27 de febrero de 2009

A víspera da reflexión

Hoxe venres ven sendo a víspera desa xornada tan rarota que lle chaman xornada de reflexión, non me imaxino a naide que dedique o sábado a reflexionar a que partido vai votar, o que máis e o que menos, xa debe ter claro cal vai ser o seu voto. Indecisos? unha palabra moi usada, pero penso que non ten moito sentido neste caso.

O caso é que hoxe tamén ven sendo a víspera dos famosos sorteos que vamos facer os trasteadores. Que rapidiño pasou este mes, verdade? Pois mañán celebrareino, teño que falar co meu socio de goberno, uff, vaia despiste, co meu socio de blog (en que estaría eu pensando) e a ver como o facemos. Quédame pena que aínda temos a nave do Bingo precintada pola policía, senón sería un bo sitio, pois o artiluxio ese para sacar as bolas vai con aire. Quedaría moi chulón, e poder gravalo coa camara, aínda que fose coa fotográfica. Se non pode ser, recurriren a meter os numeriños nunha bolsa e que unha man inocente saque un número, entón xa terei que bucar a outro, que Beni de inocente, non sei...

Os números asignados para os que se apuntaron no sorteo das rosquillas e licor café foron os seguintes:

Nº 1, Suso Lista
Nº 2, Chousa de Alcandra
Nº 3, Lúa
Nº 4, Paideleo
Nº 5, Zeltia
Nº 6, LM
Nº 7, Manuel L. Rodrigues
Nº 8, Barreira
Nº 9, Thiago
Nº 10, Senda
Nº 11, Raposo
Nº 12, Paco Penas
Nº 13, Vintxuca
Nº 14, Vermella
Nº 15, Alexandra
Nº 16, Mer
Nº 17, Artabria
Nº 18, Fada das letras
Nº 19, Jorge Vicente
Nº 20, Moncho País
Nº 21, A lareira de Santiso
Nº 22, Nin se sabe
Nº 23, Cuspedepita
Nº 24, Couxil
Nº 25, Hadex
Nº 26, Quenindiola


Quen de verdade pasou traballiño con este meme, foi o blog de L&M, nel están recopilados todolos productos que se sortean. Outra cousa non haberá pero variedade, hum!!! de todolos sabores, e viño si que non falta. Habería que xuntar todos e facer unha festiña, sei que é difícil, pero non sería mala idea. Eu claro apunteime (ou polo menos intenteino) a todos, aínda que coa miña mala sorte nos xogos, non sei se me tocará algo.

Sorte a todos.

E voume correndiño, que está Rajoi de mitín en Ponteareas e non quero perdelo, (jeje, nin de coña, que aínda me rouban a carteira).

domingo, 22 de febrero de 2009

O bingo do Cultural Areas

O C.D.Cultural Areas, aparte de militar na Rexional Preferente e estar na parte alta da clasificación (como xa teño dito nalgunha ocasión) e tamén un clube con unha situación económica moi saneada.

Nos seus 41 anos de historia nunca deixou de existir, se ben case sempre xogando en categorías comarcáis, daquela mantiñase sobre todo dos socios que tiña (eran tempos que asistía moita xente da parroquia o fútbol) e de un par de empresas que colaboraban. Hoxe en día, os tempos cambiaron moito, os orzamentos multiplicáronse varias veces, de ahí que houbo que buscar novas formas de buscar os cartos. A opción dos socios hai que engadir a da publicidade, agora xa non son un par de empresas, polo menos no campo da Lomba deben de ter colocadas unhas duascentas chapas publicitarias, que xa xeneran pasta, máis debido a que non se escapa ningunha sen pagar (quen é a directiva para iso).

Outra forma de ingresos que teñen é a celebración do bingo. Este bingo vense a celebrar dende hai uns doce ou trece anos. Cando eu formei parte da directiva xa o facíamos, o sistema é o mesmo que un bingo normal, coa diferencia que se sortean productos alimenticios, tales como aceite, azucar, bacalao... e a veces ata unha toura. Ten cambiado de ubicación varias veces, sempre se busca unha nave que esté desaloxada para tentar pagar pouco alquiler. O mesmo tempo para a xente da parroquia é un pasatempo máis, xa que algunha non ten outra diversión, ou non acostuma a saír moito, sobre todo a máis maior. Que conste que é totalmente sen ánimo de lucro, de feito en Areas agora celébranse dous, un o sábado para o fútbol e outro o domingo para a comisión de festas do verán. O mesmo fan nalgunhas aldeas de ó redor.

Pois ben, esta fonte de ingresos deixou de selo, e con iso vese perigar a economía do clube. Fai unhas dúas semanas a Policía Autonómica intervíuno, si, así como soa. Primeiro entraron dous axentes de paísano disposto a xogar e tomar nota, así que un afortunado cantou bingo, dirixíronse a mesa e identificáronse. Coa mesma o local foi tomado por varios axentes, clausurando o xogo e sen deixar marchar a nadie ata tomar declaracións. Sacaron de ordenadores e impresoras (viñan preparados) e alí mesmo redáctaron o informe, incautaron toda a mercancía que tiñan para o sorteo e precintaron a nave. Algunha xentiña aínda dubo pasar un mal rato. Aparte disto multaron ó Cultural Areas con 18.000 Euros, case nada para un equipo de aldea.

Agora hai unha plataforma de varios bingos da provincia de Pontevedra a recoller firmas para que cambién a lei.

O que está claro que se é ilegal, pois igual actúaron ben, pero por qué non o fixeron noutros anos? Por qué non se meten noutro tipo de fraudes máis grandes que si que enriquecen a xente e estan na boca de todos? Non interesa, vale máis meterse con estes pequenos que o único que fan e traballar para sacar algo adiante.

Xa teño oído (non sei se será verdade) que ata é ilegal vender rifas para un sorteo ou rosquillas a saída de misa, como fan os rapaces para excursións.

A este paso os blogueiros que fixemos o meme do trasteo galego, teremos que ter conta que non nos incauten os nosos productos, ide con xeito.

martes, 17 de febrero de 2009

Unha de humor

Chegoume un correo coñero deses que andan colgados na rede, e causoume moita gracia. Mentras estou a espera de tirar unhas fotos pendientes para un par de cousas que teño pensadas, volo deixo aquí, a ver se vos gusta.Como non fun capaz de traducir as fotos, volo deixo tal cual me chegou.


"Estaban en un avión un francés, un ruso, un italiano, un americano, un alemán y un español [vale esto es más antiguo que el cagar, pero sirve a mis efectos].

De repente el motor del avión explota, el piloto desesperado se pone un paracaídas y salta del avión en llamas.

Los pasajeros también desesperados van a buscar otros paracaídas, ¡pero sólo encuentran uno más!.

¿Quién va a saltar? - grita el francés.

El americano muy rápidamente saca dos cerillas de su bolso y dice lo siguiente:

Quien consiga formar el número más alto con estos dos palitos, se lleva el paracaídas.

Y el juego comenzó:














Un momento…
¿En serio no has caido en el número que formó el español? Vaya, vaya…
¡¡¡Je, Je… vas a tener que practicarlo más."


Recoñezo que eu tiven que voltar a ver a última imaxe, e vos?



Dicir tamén que aínda nos botamos unha risas o venres ó contalo, en vez usar unhas cerillas (que non é que se miren moitas nestes tempos), valénronnos unhas culleriñas. Vale a pena.

jueves, 12 de febrero de 2009

Meme do traste galego

Os memes son unha forma de darse a coñecer entre blogs. Normalmente xa non se lles soe facer moito caso e somos reacios a facelos, pero neste caso cumprénse varios motivos que me animan:

O primeiro, é que quen mo envía é unha nova amiga blogueira, Zeltia, e iso sempre é de agradecer, un novo blog o cal visitar.

E o segundo e máis importante, é que tratase duns sorteos de productos da nosa terra. Cada blog que fai o meme sortea algo especial ou recoñecido da súa zona, os que queiran participar so teñen que poñer un comentario no post e agardar ó día 28 para ver si hai sorte. Por último escoller a tres blogueiros para que fagan o mesmo, se queren.

A iniciativa deste meme xurdíu do bló de L&M, e se picades nel podedes ver todolos productos que se sortean o día 28, cos seus respectivos enlaces ós sorteos.

No meu caso resultoume difícil a elección, Ponteareas é unha zona de músicos e compositores, coñecida pola súas alfombras de flores, por aquel ciclista campeón da Volta, Alvaro Pino (si, o da vespino como decía Antón Reixa) e tamén mundialmente coñecida polo equipo de fútbol sala o Areas F.S ó cal eu pertenzo. Pero claro, iso todo non se pode sortear, bueno nin todo nin parte.

Entón busquei na gastronomía da zona. Aquí fanse dúas festas, a do bacalao e a do polo a brasa, pero ningunha das dúas son típicas senón máis ben de recente creación. Ó final lémbreime das rosquillas, producto moi famoso antigamente e que se relaciona con Ponteareas, as rosquilleiras ían a vendelas por feiras e festas dos pobos colíndantes. De feito existen varias confiterías na vila, unha fundada en 1875, que foi onde merquei estes paquetes.

Voulle engadir unha botelliña de licor café caseiro, para acompañalas no postre con uns chupitos. Dicir que as rosquillas tamén están moi ricas molladas en viño tinto, cada un é libre de tomalas como queira.

Agora ven o paso de seleccionar tres blogueiros, este é o peor paso, case todos os que coñezo están seleccionados, a ver se queda alguén libre, alá vou:

-Suso lista, xa o escoiten dicindo que se estaba zafando, agora non ten excusa, e uns percebiños non caían nada mal.

- Mer, non o dixo, pero tamén se está zafando.

-Manuel L. Rodrigues, sempre haberá algo que sortear das terras de Noia.

Bueno, sodes libres de querer facelo ou non, pero anímovos a todos a participar no sorteo, que uns dulces nestes momentos non veñen nada mal. Sorte.

sábado, 7 de febrero de 2009

Actualización da crónica

Teño que actualizar o post anterior por dous motivos.
O primeiro ven sendo polo cruceiro de Angoares, pois a cruz xa apareceu, un pouco misteriosamente. Según a explicación oficial que comenta a xente, é que sempre estivo no concello, máis ben no museo e que se a botaron en falta foi porque non se fixaron ben. Pero eu sei dunha boa fonte que non foi así. Unha persoa anónima arrepentida non foi capaz de aguantala presión e foi quen de devolvela, ou comunicar onde estaba. O nome non saíu a luz xa que esa declaración fixoa basándose no segredo de confesión e o parroco axudou a recuperala, loxicamente sen comunicar o seu nome. Eu pensei que isto só pasaba nas películas, pero parece ser que non.

O segundo motivo vai sobre os carteis da campaña electoral.
Como vedes na foto xa están todos.



Como contara anteriormente, o axente 009 ocupara case todalas farolas do pobo, Torito (como dí Chousa) tivo que ocupar as que quedaban valeiras e Quin habitou as mesmas que 009 pero pola outra cara da farola, ó final colocou tantos carteis como él.

Os slogans teñen a súa importancia. Un di "dálle máis forza", e claro o aire soplou, os dous que compartían farola (un mirando cara a Vigo e o outro cara a Cañiza) mesturáronse e quedaron no mesmo lateral da farola. Causoume graza e tiven que tirar a foto, o slogan que queda visible ven sendo "A túa forza move este..."

Que move? Pois está claro que o que move é o cartel. Que lle está contestando a Torito? Este presencia a escena cunha sonrisa preocupante, mentras os outros dous miranse cara a cara tamén cun sorriso. Será isto un preludio dun pacto entre o BNG e o PP. Imposible, non? Pois en Ponteareas nunhas municipais pasou algo polo estilo.

Que acabe canto antes, e cando pase o que teña que pasar, que se molesten tamén en retirar a propaganda, a ver se son capaces.