domingo, 21 de febrero de 2010

Rúas de Ponteareas, onte e hoxe

Logo daquela reportaxe que fixera sobre o calendario deste ano feito polo Concello, prometera tomar unhas fotos dende a perspectiva máis parecida posible, e aquí están. Xa digo, a perspectiva é parecida, un dos problemas foi que non teño suficiente altura para tomalas ben, e tampouco era plan un domingo á mañán andar a timbrar nos portais para que me deixaran tomar unhas fotos. O de sacalas un domingo pola mañán é para evitar a cantidade de trafico que ten Ponteareas, que a veces parece que está un a circular por Vigo. Tamén sei que é un post un poco extenso, pero preferín poñelas todas.

Estas son as comparacións:

Portada do calendario, toma de Ponteareas dende a Nacional 120, antes de cruzar a ponte sobre o Río Tea. Os edificios xa non deixan ver o casco vello, que por certo, tampouco está moi coidado, como xa contara:


Xaneiro. Comenzos do século XX, Nacional 120 ou Rúa Real ou calle dabaixo, como se lle chama popularmente . As casa da dereita aínda están en pe, as da esquerda derubáronas cando ampliaron a estrada. Como curiosidade, daquela facíase a alfombra floral no medio da rúa, os coches non debían ser moitos.


Febreiro.1912, a mesma rúa dende o outro lado. Aquí vese ben o estado das casas da marxe esquerda, case todas están pechadas e a cair.


Marzo. 1950, cruce antiguo de Salvaterra, entre a xa vista Rúa Real e a Rúa dos Ferreiros. Aquí tamén comprobamos que faltan as casas da esquerda. Para ir a Salvaterra había que cruzar o pobo por dentro. Despóis fixeron unha circunvalación, que xa esta chea de edificios e xa non se pode chamar tal, xa que co medrar da vila, está introducida nela. Curiosidade, o guarda de tráfico ou municipal dirixindo o tráfico. A alfombra da Nacional faciáse polas beiras da estrada, deixando o centro para circular os coches. Hoxe en día, loxicamente xa non se fai.


Abril. Mediados do século XX. Praza de Bugallal. Esta toma é dunha parte da praza, a da saída da igrexa. A casa que se ve ó fondo, detrás deses autobuses típicos da época, esta bastante ben restaurada. Este espazo da alfombra está reservado para a Vila da Orotava (Canarias), vila hermanada con Ponteareas, donde fan os seus murais florais o día de Corpus.


Maio. 1952. Praza de Bugallal. Hacia a marxe dereita non había máis vila, agora abriron varias rúas e o pobo estirouse tamén hacia este lado.


Xuño. 1947. Rúa de Oriente. Esta rúa segue a manter case tódalas súas casas, algunha reformadas. O pavimento, despóis de nalgún tempo empichado para circular os coches, agora ten un piso de granito e é semi peatonal, unicamente poden circular os veciños para acceder ós garaxes. Isto é relativo, xa que a veces parece unha autovía. Apréciase que algunhas balconadas seguen sendo as mesmas de ferro forxado.


Xullo. 1949. Praza Maior. A beleza que tiña antes non ten nada que ver coa de agora. A esquerda vese unha fonte e no medio da praza un palco-timplete que desapareceu. Despóis de varias reformas, fai un par de anos fixeron a última. Quedou unha praza grande, pero demasiado postmoderna. O de peatonal, xa se ve que non se lle fai moito caso. A dereita vese a "funeraria moderna Quinteiro", negocio que facía arte funerario, co tempo foi un comercio de roupa e agora unha chocolatería; sempre pertencendo a mesma familia.


Setembro. 1912. Rúa dos Ferreiros. Aquí nos poñen dúas instantáneas da época. Os cambios non son moi significativos pero algún hai. Mágoa é a casona que se ve ó fondo na segunda foto, hoxe está (tamén, e por desgraza) a cair.




Outubro, 1949 e 1951. Rúa Reveriano Soutullo Tamén nos poñen dous exemplos. O primeiro tomado dende o instituto vello hacia arriba. Os cambios aquí son claros, aparte de edificios novos, tamén se aprecia ó fondo, a dereita o muro do Colexio La Inmaculada, máis coñecido como o "as monxas". A segunda foto é dende arriba hacia o instituto.




Novembro. 1939 e 1947. Avda. da Constitución. A primeira tomada denda a Praza da Igrexa hacia o Concello. Máis do mesmo, edificios e sucursales bancarias, esta parece a rúa dos bancos.
A segunda está tomada dende o Concello.




Decembro. 1955. Novamente a Rúa dos Ferreiro. Aquí vese a xente adornando. As fachadas das casas seguen igual e ata a beirarúa da esquerda segue a ser a mesma, de bloques de pedra medio pulidos polo paso dos anos.


E contraportada. Xardíns da Xiralda. Atópanse detrás do Concello, aquí, como en outras, a falta de altura non deixa apreciar as diferencias. Por moitos columpios que haxa, a beleza que tiña antes é moi superior.


Bueno, ata aquí o percorrido por este calendario. Espero que vos gustase.

lunes, 15 de febrero de 2010

Crónica dun venres axetreado

Este venres pasado pódese dicir que foi bastante axetreado e complicadillo. Coma case sempre comenza as oito da mañán co pitido do despertador, despóis dun par de voltiñas, ducha para espabilar, toca ir ó choio. "A ver se o día non se complica", pois non, coma case sempre ultimamente éche unha xornada de traballo bastante tranquila, o único problema é que tócame saír máis tarde ó mediodía, unha horiña xusta para ir xantar e buscar a miña filla a escola. Alá saía co seu disfraz de hipi (nos dándolle ideas xa...). Non viña moi contenta e queixóuseme de que unha compañeira de escola era unha chivata, que non lle deixaba andar cos puzles dos maiores. Xa empezamos cos celos, pensei eu.



Pola tarde, volta ó curre para saír ás seis, xa que tiñamos a festa de Carnaval para os rapaces dos institutos de Ponteareas, na discoteca Bonaparte. Un éxito, non houbo ningún problema para a cantidade de mozos e mozas que alí había. Mi madriña!! Como se adoita dicir, "agora tíranse os páxaros ás escopetas", que cambio coa miña época... Aí é cando un se da conta de que os anos pasan...

Como eramos bastantes pais, sobre as oito, fixen unha escapada para poder asistir a presentación, do xa comentado libro, "55 mentiras sobre a lingua galega". Claro, cheguei un "pouquiño" tarde e tiven que poñerme de pe ó fondo da sala. Tiña a palabra Benito Romero, e perdinme moito da súa exposición, que ía sobre a evolución do galego no tempo e como o castelán sempre intentou deixalo de lado; tanto en tempos antiguos, como no pasado recente que chegou a prohibirse, como agora que nolo intentan "racionalizar". Rematou con varias citas de Castelao moi acordes ó momento. Antes de que nos sacasen a foto ós asistentes cun melindre na man (producto típico de Ponteareas, xunto coas rosquillas), saudoume o Paideleo, e nos puxemos de leria . Acercámonos a comprar o libro, e sorpresa, xa o agotaran. Tamén é mala sorte (Para máis mal, o sábado recorrín tódalas librerías e non o atopei, seica lles chega esta semana).. Tomamos un viño e seguimos lareando un chisco, pouquiño para meu gusto, pero tiña que voltar para a festa, que xa me estarían botando de menos. Sempre é un pracer coñecer a amigos virtuais.

Esta é a foto dos compoñentes da mesa, foto roubada do blog do xa amigo real Paideleo:



Volvín para a discoteca, non me botaran moito de menos. Toca seguir controlando a situación e esperar que rematase a festa. O pincha anuncia que está a piques de rematar e escoitase un abucheo xeral. Nisto soa U2, chocoume un pouco xa que é música que non se adoita poñer, e aí ven meu fillo a dicirme que a pedira el. Estamos apañados, a quen se parecerá...

Despóis acerqueime ata Areas a charlar un pouco cos colegas e ver de botar unhas risas, costume que non se pode perder. Xa que estamos no carnaval, prestáronnos un par de disfraces a Beni máis a min, e así posamos con esta pinta:


Podo asegurarvos que o chinés máis o tirolés lévanse moi ben, e o pasaron xenial.

De volta para casa, unha paradiña en Ponteareas para escoitar ó grupo "O capitán Furilo". Tamén cheguei tarde, co tempo xusto de escoitar dous temas, o último aquel xa famoso que promocionaron no Xabarín Clube da Tvg. Lembrádevos do programa? Pois daquela estes chamábanse "O caimán do río Tea", como xa comentara Brabido no seu blog.

Esta é a canción en cuestión, agora xa teñen uns aniños máis e algún tamén un quiliño de máis:



Bueno, este foi o meu venres sen desperdicio. O sábado e domingo, resérvomo, senón xa sabedes moito...

Que pasedes un bó entroido

viernes, 12 de febrero de 2010

Sorteo duns reloxios en "Sempre en Galicia"



Xulio Couxil, por mediación do seu programa de radio e do seu blog "Sempre en Galicia", volve ás andadas argallando un novo sorteo. Despóis do exitazo do anterior no que sorteaba unha fin de semana nunha casa rural de Galicia (nada menos que 7 premios), agora o que vai sortear son catro reloxios da marca Dogma (dous de home e dous de muller). Dou fe que o sorteo é de fíar, xa que eu fun un dos agraciados no anterior e disfruten da miña fin de semana en Viana do Bolo.

O único que hai que facer para entrar no sorteo é mandar un comentario a esta entrada do seu blog pedíndolle un número, ou chamar ó seu programa de radio os sábados entre as 6 e 8 da tarde. Este programa de radio está feito por Xulio dende Cornellá. Eu tiven a oportunidade de estar dúas veces con él e sei que o fai de forma altruista, demostrando o seu amor a súa terra.

Cantos máis sexamos no sorteo, menos posibilidades terei de que me toque, pero prefiro compartir a sorte cos que aínda non o coñecen para que participen (Que bó que son... ou será que xa me tocou un?)

domingo, 7 de febrero de 2010

Aprazamento da presentación do libro

Este venres achegueime á Bibliteca Municipal para asistir á presentación do libro "55 mentiras sobre a lingua galega", como xa tiña comentado. Levei unha desilusión, alí non había case ninguén e chocoume un pouco. Cando pregunto á bibliotecaria, dime que fora aprazada, o luns chamaran por teléfono comunicándollo. Nada menos que o luns! Eu entereime desta presentación alá polo mércores, visiten varias veces a páxina de Prolingua e non puxeron ningunha comunicación do aprazamento.

Mandeilles unha pequena queixa, non polo aprazamento en si senón por non habelo comunicado, e contestáronme tanto polo correo como nun comentario da súa páxina.

Olá Carlos.

En nome de ProLingua pídoche desculpas polos erros de coordinación que afectaron a algunhas das presentacións, caso de Ponteareas e tamén a de Nova York, da cal non puidemos anunciar a hora con tempo abondo. Intentaremos no sucesivo que esta clase de erros non se produzan.

Agradecémosche en calquera caso o teu apoio.

Un saúdo.

Teño que dicirlles que acepto as disculpas. Por outra banda hai que verlle o lado positivo, como dixo Xenevra, agora teremos unha presentación única exclusiva para Ponteareas. Así que xa sabedes, o que se perdeu a primeira presentación pode acudir o vindeiro venres 12, a partires das 19:30. Eu vou ter un pouco difícil acudir, xa que orgazamos unha festa de carnaval para os rapaces do instituto. A ver se me podo zafar dalgún choio...

Ah! E que ben soa velo nome de Ponteareas ó lado do de Nova York...

jueves, 4 de febrero de 2010

55 mentiras sobre a lingua galega


O blog de Xenevra é un dos recentes descubrimentos que tiven dentro deste mundillo. Polo que lle fun lendo, é unha defensora incondicional da nosa lingua e moi involucrada, aparte de escribir unhas moi boas historias.

No último post, coméntanos que a plataforma a prol da defensa e promoción da lingua galega ProLingua presentará o próximo venres 5 de febreiro a súa primeira publicación titulada 55 mentiras sobre a lingua galega. Está presentación será simultánea en máis de 60 localidades, ás 20:30. Aquí en Ponteareas, celebrarase na Biblioteca Municipal.

Sinto moita curiosidade sobre o seu contido, e sobre a cantidade de prohibicións que aínda segue a ter a nosa lingua. Un exemplo que nos conta Xenevra é que non está permitido o uso do galego nos prospectos dos medicamentos. Non permite ningunha lingua que non sexa o castelán, e ben dicindo este decreto que non se poden usar dialectos... Diálectos de quen... Quen o redactaría... Ver para creer.

Teño que recoñecer que nunca fun a unha presentación dun libro, e penso que xa vai sendo hora de facelo, así que alí estarei e mercarei o meu exemplar. O prezo é de 8 Euros e 5 para os socios de Prolingua. De paso levaren a cámara para mostrar o resultado. Só espero que vaia bastante xente.

Agardo que me acompañe Brabido, que lin que ía quedar conmigo para asistir. Xa sabes "machiño", quedamos ás oito, pero para ir, eh! As copiñas tomámolas logo que é venres, jeje.