Letras Galegas 2009 en Areas

Vaise a celebrar este sábado, aquí en Areas o Día das Letras Galegas. Non vai ser cunha lectura colectiva dalgunha obra do homenaxeado, Ramón Piñeiro López. Se así fose, me temo que non sei se habería algun voluntario no salón de actos para tal fin. Non, aquí somos máis festeiros e dados o "expectáculo", e como tal pásovos a relatar os actos que vai a organizar a Casa Cultural de Areas.

Como se ve na portada do folleto, chámanse os "Xogos da xuventude", polo tanto valen tamén para os novos de 90 anos ou máis, o que se considere xoven pode apuntarse.

A partir das 11 da máñan terá lugar unha xincana de bicicletas no parque da Bouza Vella. O sitio é ideal, cun merendeiro, o río cerquiña, fontes e bastante sombra para o que queira almorzar algo, cousa bastante probable. No folleto explica que hai que levar bici, casco e protección (este último supoño que non será tan tido en conta).

Xa pola tarde, a partir das 6 e no torreiro da Igrexa, "Xogos para todos". Aquí anuncian "Carreiras de sacos con saco" ou sexa, que tamén hai que levar o saco da casa. Polo que vin noutros anos, farán algúns xogos populares máis.

E a partires das 8 e media, actuación da Coral Santa María de Areas. Como di entre risas Verio, un dos seus compoñentes, a millor de Areas (de feito é a que hai). E atención, teñen novos compoñentes e novas cancións, ou sexa, que valerá a pena. Durante a actuación entregaranse os premios dos xogos.

Tamén compre sinalar que durante o 16 e 17 terá lugar no salón de actos da Casa Cultural, unha exposición de pinturas realizadas por mulleres.

Na traseira do folleto ven información sobre Ramón Piñeiro López, o homenaxeado este ano. O trancribo tal cual:

"Ramón Piñeiro López naceu no seo dunha familia labrega da parroquia de Armea, concello de Láncara (Lugo), en maio de 1915. Tivo outros sete irmáns, dos que tres morreron sendo nenos. Era fillo de Vicenta López Fernández e de Salvador Piñeiro García, quen sempre demostrou unha preocupación pola cultura e pola educación dos seus pequeños superior á habitual naquela época entre a xente humilde. Isto, e a incipiente curiosidade e intelixencia de Ramón, explica que xa antes de chegar, con seis anos á escola, o neno soubese ler, escribir e resolver algunhas operacións matemáticas. Se a escola non supuxo dificultades intelectuais para Ramón Piñeiro, adiantado con respecto aos seus compañeiros grazas á axuda familiar, si que lle causou un forte impacto ao facerlle percibir en toda a súa crueza a diglosia presente na sociedade.
Ramón Piñeiro foi o director literario de Galaxia e, dende ese posto, un dos principáis artífices da reconstrución cultural galega da posguerra. Un dos primeiros propósitos da editorial foi crear unha revista, Grial, para a que non se conseguiría autorización gubernamental ata o ano 1963. Preocupado por asegurar a presenza galeguista no primeiro Parlamento galego, cando chegaron as eleccións autonómicas aceptou a oferta do PSdcG-PSOE de ir como independente nas súas listas. Deste xeito, foi elixido deputado autonómico, o que lle deu a oportunidade de traballar a prol da Lei de normalización lingüística, aprobada por unanimidade en 1983. Nese mesmo ano, Ramón Piñeiro foi elixido presidente do primeiro Consello da Cultura Galega, cargo que ocuparía ata o seu pasamento en 1990."

Despóis tamén ven un poema de Manuel Rivas, que ven a tratar a persecución que tivo o galego noutros tempos no ensino.

"Fonema

Do máis aló da gorxa,
dun profundo e misterioso fol.
saíannos sons que debíamos matar.
Repitan, dicía o mestre:
Los pájaros de Guadalajara tienen la garganta llena de trigo.
Pero Lolo o do Rito dicía que los pájaros de Juadalagara tienen lajarjanta llena de trijo.
E o mestre dáballe un pau.
A min custoume algún traballo dicir sen respirar
que había plantas monocotiledóneas
pero non dei sabido de que familia era
se é que a tina
o toxo que douraba os montes de Galicia."

Da que pensar, ideal para estes tempos

Bueno, pois é o que hai, penso que non está nada mal. E para o que non coñecera a Ramón Piñeiro (como é o meu caso), sempre vale para informarse e saber quen era.

A todo isto, supoño que estes actos celebraranse sempre que o tempo acompañe, que ó final parece que se vai cumprir o refrán, "Cando en marzo maiea, en maio marcea"