Outra de "austeridade"

Sempre dixen que non ía falar de relixión (como poño na parte esquerda na presentación do blog) pero dunha volta falen da austeridade do clero. Tamén dixen que non ía falar de política, pero se daquela o fixen co clero non vexo por que non vou a facelo agora sobre este tema. Así polo tanto vou dar a miña opinión sobre a "austeridade" das políticas da Xunta máila dos seus inquilinos.

Antes de meterme no tema que me interesa, quixera mencionar tamén a última metedura de pata do presidente da Xunta, con motivo do tirón de ourellas que lle mandou Xosé Ramón Barreiro, presidente da Real Academia Galega (RAG) criticando claramente a súa política lingüística. Este tuvo que asistir atónito e descolocado ante as manifestación elocuentes (e cheas de lóxica) de Barreiro. Pero logo soltouse con que estaba respaldado polos seus votantes que así o quixeron, e polos resultados do famoso e triste referéndum ó cal fomos sometidos os pais dos alumnos en idade escolar e case que claramente manipulado (ou polo menos na forma). Polo tanto parece ser que a derogación do galego vai seguir adiante, pese ós aviso que lle veñen de tantos frentes, este último ben xustificado.

Pero neste momento o que máis me fastidia son algunhas das medidas tomadas, para nun principio, recortar gastos, á larga xa se verá. Unha delas é a supresión da gratuidade dos libros de texto. Unha medida claramente contraria ó interés popular, pero que, como sempre, esconden detrás duns razoamentos, deixando ver só o que lles interesa e enganando claramente ós interesados.

Segundo teño entendido, ata agora o modelo que tíñamos de gratuidade dos libros, estaba composto por un préstamo do libro que había que devolver o finalizar o curso escolar. Estes libros durarían un ciclo de catro anos, a partir dos cales renovaríase o material. A inversión nun principio poderíase considerar moi importante, pero habería que botarlle as contas ó tal ciclo, co cal o gasto veríase considerablemente reducido. Aparte disto, crearíase nos alumnos unhas costumes moi positivas, como é a de coidar o material e ser un pouco máis solidarios cos que veñen detrás. Viuse logrando o que se podería chamar un dereito cidadán.

Pois agora os da Xunta saen con que van recortar gastos e que non queren libros en préstamo senón libros en propiedade, para que o alumno poida facer anotacións neles. E como se poden reducir gastos con esta idea? Pois simplemente dándolle a opción a ter dereito destes libros o 22% do alumnado. Este 22% escollerase según os que menos ingresos teñan, coas conseguintes dúbidas sobre o baremo que utilizarán para medilo. Non quero pensar a cantidade de pais cuns ingresos bastantes baixos que se van quedar fóra da medida.

De momento a xente non pon moito o grito no ceo, xa que moitos aínda teñen dereito ós libros que non cumpriron o ciclo. Pero cando este se agote, darémonos conta do equivocada da medida. Veremos que non existe tal aforro e sobre todo que só se beneficiarán dela unha pequena minoría.

Pero tranquilos que ninguén se vai mobilizar, saben facela e teñen á xente moi "embobada" (non estou intentando insultar, simplemente quero dicir que lle comen moito o coco).

Esta é unha parodia do que pode chegar a convertirse esta medida:



Bueno, e como falén na entrada anterior o instituto novo está máis que no aire.