Vaia tormentiña tivemos esta noite pasada. Púxenme na ventana a contemplala e alustraba por todalas esquinas, segundo os telexornais, caíron máis de dez mil raios en Galicia.
Viume a mente o raio que caíu hai mes e medio na nosa parroquia, e que nos fundiu o sistema de Internet gratuito que tíñamos
Como daquela fixéramos uns cálculos do tempo que tardarían en arránxalo, decir que o primeiro que fallou no seu pronóstico foi Beni, que lle botou quince días (claro, como é o que máis depende da rede, botoulle polo baixo), logo veño eu que dixen dous ou tres meses (me parece que tamén me vou a quedar corto) e esperemos que non acerte Manolo que dixo sobre tres ou catro anos.
A foto pedinlla prestada a Carmen, que ten un blog cunhas fotografías preciosas, si non o conocedes botarlle un vistazo, vale a pena.
sábado, 30 de agosto de 2008
Noite de raios
Etiquetas:
Instantáneas
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
11 comentarios:
Espero que os arreglen la conexión cuanto antes.
Gracias por ilustrar tu blog con una foto mía, es todo un honor.
Besos.
Cando era pequeña temíalle as tormentas, pero agora de mallor creo que é un dos espectáculos mais grandiosos da natureza; sempre e cando as vexa dende un lugar seguro. Esta noite foi espectacular, eu polo menos disfrutei desa noite, o ceo descargou toda a enerxía acumulada. E creo que eu tamen...
Esa noite foi fermosa. Paseina na casa da aldea, sen ruído de coches nin sereas, sen moita máis luz que a dos raios, en boa compañía, con boa comida e bebida.
Momentos que espero se repitan, aínda que teña que producirse unha boa treboada.
Unha aperta.
Osea, que esa era la cosa... que estáis sin internete por una tormenta? que fuerte!!!
Tambien hubo una tormente tremende por Coruña el día 14 y me cogío por la carretera, como ya expliqué, jaaja
Dile a Beni que arregle el internete ese "do demo" que lo echo de menos, aunque solo un poco, jajaja
Bezos
preciosa foto!!!
Un vello comentábame o outro día que nunca na súa vida lembrara unha tormenta "tan continuada". Outro poñíalle o tempo duns corenta anos atrás.
... a verdade é que dou que falar.
Saúdos
Foi terrible.
Para mirar o video hai que dar dobre clic en Untitled e sae o video da minha sogra recitando o Padre Nuestro.
Si a foto é boísima, felicidades a Carmen.
Acerca da tormenta aquí en Agolada tamén caeu unha boa, pero como aquí non temos internet gratis que nos puidese joder pois nada, non pasou nada jajaja. Saúdos
Menos duns meses non volos quita ninguén e eso tirando polo baixo.
Sorte.
A foto preciosa.
qué? como va lo del internete eclesiastico ese? bezos
Amigos Carlos e Beni..., esto vay pa Tiago. O da "h" intercalada é pa discutilo..., pois amigo meu creo que o do internet eclsiástico, como ti lle chamas, vay pa lonxe, e Touriño ten a culpa por non adiantar as eleccions, así que a Beni quedandelle dos anos de espera..., e non son profeta.
Empecei por Thiago pero o tema de este comentario era por Carmen, pola sua xenorosidade..."todo un honor dí ela"...Para min foi todo un honor mirar a sua foto...e a curiosidade levoume a entrar no seu blog...¡quedei alucinado..." Felicidades, amiga. Algún día, non sei cando, comentarei alguna foto tua con un poema. Prometido.
Nun principio agradecer a Carmen pola súa foto, e a todos os que opinaron sobre ela, que era o principal do post.
A e demais e Mer, alégrome que fora unha noite fermosa.
Thiago, non hai quen te entenda, un pouco dis internet "do demo", e outro pouco internet eclesiástico.
Manuel, tanto como corenta anos, non se tirarían un pouco?
Paideleo, non sería tan terrible, e sigo sin saber mirar o video, serei burro.
Raposo, polo baixo, baixo, máis que uns meses.
Tertulias, e Rico e santo, gustoume que lembrárades a Carmen.
Publicar un comentario