Un par de fotiños

Xa sei que as persoas alleas o nosa aldea non lle van a adicar atención ningunha a este post. É normal xa que nel vou a ensinar fotografías de persoas da parroquia. O motivo de "colgalas na rede" é o de predicar co exemplo cando nunha entrada anterior suxería a xente que nos enviaran fotos "retro".

Bueno, ese é o motivo digamos público, a razón oculta e moi sinxela e é que a todos nos gusta ensinar fotos antigas, anque sólo sexa para vernos máis novos ou para comprobar como lle muda a cara da persoa que sae refrexada na instantánea (entre felicidade, sorpresa e incredulidade).



Neste caso non vos voy ver a cara, pero ma imaxino, jejeje. En fin..., que sí..., que todos temos unhas "pintas maravillosas", por suposto non vos voy a decir quenos somos nos, anque as persoas da bisbarra recoñecerannos rápidamente.

Cando escomencei a remexer por entre os álbuns a procura de fotos de grupos, ou de calquera xuntanza de veciños, para ensinárvolas, tardei un pouco máis do que esperaba; a fin de contas estaba recorrendo a miña vida en imaxes, e co paso dos anos cada vez tardo máis tempo, hay máis que recordar, jeje. Atopei varias, pero quero escomenzar mostrándovos estas, a ver se o meu compañeiro de blog se anima e fai o propio.

A primeira, como todos podedes ver e o día en que, uns cuantos trinta-aneiros hoxe, estabamos invitados a comida do señor, o 15 de agosto do ano 1977 (amén por iso). Véndoa a traves do tempo parecemos sacados dunha película de Joselito; iso nos, elas parecen sacadas da serie "La casa de la pradera".

O 15 de Agosto e a data que temos máis representativa na parroquia; é o día da patrona e tamén é o día que chegamos tarde a comer (co conseguinte cabreo, e bronca posterior, de túa nai e do resto dos familiares que nese día se deixaron cair pola casa) por tomar un par de vermouts cos amigos.

A segunda que quero mostrarvos é a de cando se me deu pola toleada de vestirme raro para dar unhas cuantas patadas, soltar uns cuantos gritos e romper unhas cuantas táboas (aquí hai opinións que din que eran sinxelas de máis). Que lle queredes, eu sempre che fun un pouco rariño.



En fin, esta foi a miña primeira aportación de fotos "vintage", seguramente subirei máis a non moito tardar.